تابش جان

اسطوره برای مولانا ارزش فراوانی دارد.
اسطوره‌هایی که او در شعر خویش به کار گرفته است، بیشتر جنبۀ پاکی و قداست دارند، آب، آسمان، خورشید، درخت، گیاه، ماه و …
او در کنار این‌گونه عناصر طبیعت، شخصیت‌های مذهبی و تاریخی، چون پیامبر اسلام و نیز سایر پیامبران و شخصیت‌های اسطوره‌ای ایرانی،
چون رستم دستان را نیز از تاریخ این سرزمین کهن بیرون کشیده و اسطوره‌های جدید خلق کرده است: اسطوره انسان کامل.
او شاعری با روحیه‌ای سرشار از معنویت است و در جست و جوی راهی روشن برای رسیدن به انسانیت و خداوند. مولانا برای نیل به این هدف، از نمادهای اسطوره‌ای بسیاری بهره می‌برد، نمادهایی چون سنگ‌های قیمتی، رستنی‌ها، روشنان و ستارگان آسمان، عناصر اربعه، پرندگان و حیوانات.
پژوهش پیش رو، به خوانش کاربرد و شواهد نمادهای اسطوره‌ای در دفتر نخست دیوان شمس پرداخته است.

نسخۀ الکترونیک

خرید از طاقچه