صدها احساس نهفته

پیشنهاد نوروزی اَریش:
.
.
✍به چه دلیل ما مادرانمان را، حتی اگر آنها در دوران بچّگی از ما خیلی بد مراقبت کرده‌باشند، این‌قدر دوست داریم؟ آیا به این علّت است که ما با قلبی پاک و بی‌ریا به‌دنیا می‌آییم و هرگونه محبّتی را با اعتماد کامل می‌پذیریم؟
✍به ناچار به یاد مادر خودم می‌افتم. آیا اگر مادرم بمیرد، من هم این‌طور تسلّی‌ناپذیر خواهم شد؟ حتی طرح این سؤال برایم احساس گناه نامطلوبی به همراه می‌آورد. با این وجود، اگر قرار باشد به دوران کودکیم فکر کنم تا از یادآوری خاطرات خوبش لذّت ببرم، به این نتیجه می‌رسم که خیلی کمیاب‌اند؛ مثل اینکه در بیشۀ تمشکی که قبلاً تمام تمشک‌هایش چیده شده، به دنبال میوه‌های رسیده بگردی؟
.
.
✍فکر می‌کنم کووان می‌خواست به من بفهماند که دنیا نه فقط یک مکان؛ بلکه گسترۀ بی‌پایانی برای احیای روح و جان است و روح و جان هم چیزی جز عشق نیست. عشقی بدون مرز و محدودیت. همۀ آنچه تلاش‌های ما را برای شناسایی و تشخیص حقایق و واقعیت‌ها دربرمی‌گیرد. سابقاً فکر می‌کردم عشق نباید چیزی غیر از احساس خوشبختی باشد؛ اما حالا می‌دانم که عشق همچنین نگرانی‌ها و غم و دردها، امیدها و اعتماد ما را دربرمی‌گیرد و اعتقاد ما به ارواح معنی‌اش فقط این است که به جاودانه بودن عشق باور داشته باشیم. وقتی انسان‌هایی که ما دوست‌شان داریم می‌میرند، شاید نتوانیم آنها را با حواس عادی‌مان ببینیم یا لمس کنیم، اما اگر به یادشان بیفتیم، می‌توانیم آنها را با صدها احساس نهفته‌مان هر وقت که خواستیم دوباره پیدا کنیم. هنوز هم صدای کووان را توی گوش‌هایم می‌شنوم که نجوا می‌کند: «این یه رازه. یادت باشه برای هیچ‌کس بازگو نکنی. به من قول می‌دی؛ لیبی‌آه؟»

.
((از متن کتاب))
.

✍کتاب حاضر، روایتی خاص و خواندنی از نویسنده دورگه چینی-آمریکایی، ایمی تان درباره زندگی، روابط انسانی، عشق، مرگ، دنیای پس از مرگ و ارواح است. این داستان از سوی بوستون‌گلوب، نیویورک‌تایمز، واشنگتن‌پست و دیگر نهادهای منتقد ادبی تحسین و به بیست زبان دنیا ترجمه شده است.

نسخۀ الکترونیک

خرید از طاقچه